تعریف کامل و جامع اگزما:
اگزما (eczema) یک بیماری پوستی مزمن و التهابی است که با خشکی، خارش، التهاب و الترشح در پوست همراه است. این بیماری معمولاً در کودکان ظاهر می‌شود، اما همچنین می‌تواند در بزرگسالان نیز ایجاد شود. عوامل ژنتیکی، اضطراب، آلرژی، محرک‌های محیطی و سیستم ایمنی ضعیف ممکن است در بروز اگزما نقش داشته باشند.
علائم اگزما شامل خشکی پوست، قرمزی، التهاب، خارش، ترک‌های کوچک، ترشحات، تورم و قشره‌های پوستی هستند. این علائم معمولاً در نواحیی از بدن که پوست باریکتر است مانند صورت، دست‌ها، پاها، زانوها و مچ دست‌ها ظاهر می‌شوند.
برای درمان اگزما، روش‌هایی مانند استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌های مرطوب‌کننده، استفاده از کرتیکواستروئیدها، مصرف آنتی‌هیستامین‌ها، اجتناب از عوامل تحریک‌کننده مثل مواد شیمیایی قوی و آلرژن‌ها، استفاده از روش‌های مدیریت استرس و آرامش بخش و حفظ تمیزی پوست به کار می‌رود.
راه های درمان اگزما
درمان اگزما بستگی به شدت و نوع بیماری دارد. در ادامه، راه‌هایی که معمولاً برای درمان اگزما استفاده می‌شود را ذکر می‌کنم. با این حال، بهتر است قبل از شروع هر درمانی با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین روش‌ها برای شرایط خاص شما تعیین شود:
1. مراقبت از پوست: استفاده از محصولات مرطوب‌کننده ملایم برای نرم کردن و مرطوب کردن پوست می‌تواند بهبود را به همراه داشته باشد. محصولاتی که عوامل آلرژیک را کاهش دهند و قرمزی و خارش را کنترل کنند مناسب هستند.
2. استفاده از کرتیکواستروئیدها: این داروها که بر اساس توصیه پزشک استفاده می‌شوند، به کاهش التهاب و خارش پوست کمک می‌کنند. معمولاً در قالب کرم یا پماد قابل استعمال هستند و باید به دستور پزشک استفاده شوند.
3. آنتی‌هیستامین‌ها: این داروها به کاهش خارش و التهاب در پوست کمک می‌کنند و ممکن است در صورت لزوم توسط پزشک تجویز شوند.
4. مدیریت استرس: استرس می‌تواند عوامل تحریک کننده برای اگزما باشد. تمرکز بر تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفسی، یوگا و مدیتیشن می‌تواند به کاهش تأثیر استرس بر اگزما کمک کند.
5. اجتناب از عوامل تحریک کننده: شناسایی و اجتناب از عواملی که باعث تشدید علائم اگزما می‌شوند، مثل آلرژن‌ها، صابون‌های قوی، مواد شیمیایی تحریک کننده و پوشش های نامناسب، می‌تواند در بهبود و کنترل بیماری موثر باشد.
6. درمان عفونت‌ها: در صورت بروز عفونت‌های پوستی همزمان با اگزما، درمان این عفونت‌ها اهمیت دارد تا علائم اگزما نیز کاهش یابد.
7. درمان سیستمیک: در موارد شدید و مقاوم به درمان، پزشک ممکن است داروهای سیستمیک مانند کورتیکواستروئیدها، ایمونومودولاتورها و آنتی‌هیستامین‌های خوراکی تجویز کند.
مهم است بدانید که هر فرد و هر مورد اگزما ممکن است به روش‌های درمانی متفاوتی نیاز داشته باشد. بنابراین، مراجعه و مشورت با پزشک تخصصی پوسته در تعیین درمان مناسب و بهینه برای شما بسیار حیاتی است.
اگزما در کودکان:
اگزما یا درماتیت آتوپیک در کودکان بسیار رایج است و ممکن است از دوران نوزادی شروع شود. اگزما در کودکان به طور کلی به عنوان یک بیماری التهابی و مزمن پوست توصیف می‌شود که با خشکی، قرمزی، خارش و الترشح در پوست همراه است.
مهمترین علت اگزما در کودکان عامل ژنتیکی است، به این معنی که اگر یکی از والدین کودک اگزما داشته باشد، احتمال ابتلای کودک به اگزما بالاتر است. عوامل دیگری مانند آلرژی‌ها، عوامل محیطی، خشکی پوست، استرس و عوامل غذایی همچنین می‌توانند نقشی در بروز اگزما در کودکان داشته باشند.
برای درمان اگزما در کودکان، مراقبت از پوست و استفاده از محصولات مرطوب‌کننده ملایم و غیرحاوی عطر و رنگ، معمولاً بهبود موقتی را به همراه دارد. در موارد شدیدتر، پزشک می‌تواند کرم‌های ضد التهاب، کرتیکواستروئیدها، آنتی‌هیستامین‌ها و داروهای سیستمیک مثل ایمونوساپرسنتها تجویز کند.
در کنار درمان دارویی، مهم است عوامل تحریک‌کننده را شناسایی و از آن‌ها اجتناب شود. بهبود محیط زندگی، ارتباط با حیوانات خانگی و آلرژن‌ها، استفاده از لباس‌های نرم و مطابق با آب و هوا، حفظ رطوبت پوست، استفاده از لوسیون‌ها و کرم‌های مرطوب‌کننده، برخورد با استرس و مدیریت آن، مواردی هستند که در بهبود و کنترل اگزما در کودکان موثر هستند.
همچنین، همیشه مهم است با پزشک کودکان مشورت کنید و درمان مناسبی را برای کودک خود تعیین کنید. پزشک شما می‌تواند بر اساس شدت و نوع اگزما، سن کودک و ویژگی‌های دیگر، به شما راهنمایی‌های دقیق‌تری بدهد.
انواع اگزما
اگزما یک عبارت کلی است که برای توصیف یک گروه از بیماری‌های پوستی مزمن و التهابی استفاده می‌شود. در زیر، برخی از انواع رایج اگزما را بررسی خواهیم کرد:
1. درماتیت آتوپیک: اگزمای آتوپیک یا درماتیت آتوپیک بیشترین شیوع در کودکان دارد. علایم آن شامل خارش، خشکی پوست، التهاب و قرمزی می‌شود.
2. درماتیت کنتاکتی: در این نوع اگزما، پوست با مواد تحریکی یا آلرژنی در تماس می‌باشد، که باعث قرمزی، خارش و التهاب می‌شود.
3. اگزما دست: در این نوع اگزما، پوست دست‌ها مبتلا به التهاب و خشکی شده و می‌تواند با خارش و ترک‌های دردناک همراه باشد.
4. اگزما صورت: اگزمای صورت می‌تواند در هر قسمت از صورت رخ دهد و باعث قرمزی، خارش و ترک‌های پوستی شود.
5. اگزمای ناحیه تناسلی: این نوع اگزما ممکن است در ناحیه تناسلی مردان و زنان شامل قدمت، مهبل، آلت تناسلی خارجی و کشاله‌ها رخ دهد.
6. اگزمای شوره‌ای: اگزمای شوره‌ای یا کبود، معمولاً روی سر قرار می‌گیرد و با قرمزی، خارش شدید و شوره‌های سفید مشخص می‌شود.
7. اگزمای ناخن: در این نوع اگزما، التهاب پوست ناخن و پیرامون آن رخ می‌دهد و با قرمزی، خارش و تغییرات در ناخن‌ها همراه است.